İyi alınmış bir eğitim, kişinin hayatının temel taşıdir. Eğitim insana kapasitesi kadar bilgiyi verir. Gerekli eğitimi alan kişi, daha sonra kendisini geliştirir, zenginleştirir veya yerinde sayar. Eğitim bilgiye ulaşmanın yollarını daha kolay bulmanızı sağlar. İlginç olan zaman zaman iyi eğitim aldığını ve kendisini geliştirmesi gerektiğini düşündüğünüz kişi bile, karşınıza okumuş ama cehaletinden kurtulamamış biri olarak çıkabiliyor. Bizlerin asıl sorunu bilgi toplumu olmayı başaramamız. Özellikle sosyal medyada gördüğümüz, çoğu zaman dogru olmayan, kaynağı güvenilir olmayan bilgilerin, doğru olduğuna inanmamız. Doğru kaynaklardan bilgi sahibi olmamız ve kaynağı güvenilir olmayan bilgilerin doğruluğunu kanıtlamadan kullanmamalıyız. Bilgi toplumu olmak, toplumdaki sorunlara duyarlı olmak, gelişmeleri takip etmek, kendimizi her bakımdan, mümkün olduğu kadar, her konuda bilgilendirmektir. Doğru bilgi insanın kendine güvenini artırır, çevresine daha fazla yararlı hale getirir. İnsanlık görevimizi daha iyi yerine getirmemizi sağlar. Gerçek bilgi sahibi kişi, var oran sorunları daha iyi tesbit edebilir. Meselelere daha iyi çözüm yolu bulabilir. Tabiki herşeyi dört dörtlük yapan insan yoktur. Hepimiz farklı konularda açığı, eksiği olan insanlarız. Anlatmaya çalıştığım olgun insanların ortalama nasıl olması gerkliliğidir. Eğer bir kişi karşısındakinin görüş ve düşüncelerine saygı göstermiyorsa, bilgisini karşısındakini hor görmek, tepeden bakmak için kullanıyorsa, ve kendisinde ki bilgi kişiyi alaçak gönüllü yapmayı başaramadıysa, kişi adil değil, yalan konuşuyorsa, bu tip kişiler bilgili olmalarına rağmen, cehaletinden kurtulamamıştır. Bu tip kişilerin makam ve konumları ne kadar yüksek olursa olsun, cahildirler. Bu kişilerin tutum ve davranışları da aslında sırıtır. Zaten bu tipler yüzünden insanlık çoğu sıkıntıları yaşamaktadır. ”BiRBiRiMiZE NEDEN GÜVENMiYORUZ” Bizler birbirimize güvenmiyoruz. Acaba neden hiç düşündünüzmü? Halbuki bizler tarihinde adalet ve dürüstlükte öncülük etmiş bir milletiz. Açıkca yazmak gerekir ki bizler, çoğu zaman haksız olsak dahi, haksızlığımızı bile bile kabul etme olgunluğuna erimemiş bir milletiz. Çoğu zaman haksız olduğumuzda bile haklıymış gibi davranabiliyoruz. Yaşadığımız bir kısım olayları zaman zaman, kendimizi haklı çıkarma uğruna çarpıtarak anlatabiliyoruz. Hata karşımızda işi bilen insanları avanak zan edercesine. Tabiki içimizde işini düzgün ve dürüst yapan insanlarımız var. Fakat çarpık davranış ve tutumların çok daha göze çarptığını unutmamalıyız. İşte bu ve benzeri yanlışlarımız, üzerimizden cehaletimizi atmayı başarmamızın sonucu. Olgun insan, egoist olmayan, sosyal ve adil olan kişidir. Ayrıca olgun insan sadece kendine değil, bütün insanlığa karşı adaletli ve faydalı olan insandır. Zaten cehaletimizi başımızdan atamadığımız için de, çoğu zaman yanlış davranmamız sonucu, haklı olduğumuz yerde bile haksız duruma düşebiliyoruz. Kimi zaman karşımızdakini enayi yerine koyarak davranabiliyoruz. Bizler topluma ve ailemize karşı, davranış ve tutumumuzu dinimiz ve kültürümüze göre ayarlayabilsek, yani özümüze dönebilsek, inanın cehaletimizden zaten kurtulacağız. Bilgi toplumu, sosyal toplum olmayı, iyi eğitim almayı, iyi bir iletişim kurmayı başarmış bir topluluk, hem kendisiyle barışık, hem çevresine daha faydalı olacak ve bu meziyetlerinden başka topluluklarda faydalanacaktır. Bizlerin dinimizi, kültürümüzü, değerlerimizi, davranış ve tutumlarımıza yansıtarak, milletimizi her yerde en iyi şekilde temsil etmemiz gerekmezmi? Başkalarının yanlış yapması bizlerede yanlış yapma hakkını vermez. Aksi takdirde dürüst olanla olmayan arasında fark kalmaz. Hala daha en büyük düşmanımız olan, cehaletimiz ve bilgisizliğimizden kurtulmamız arzu ve dileğiyle, hepinizi sevgi ile selamlıyorum. Hüseyin Duman / 19.05.2024